جستجو
برای جستجو متن مورد نظر وارد کنید و Enter بزنید برای بستن Esc بزنید.
پروتکل ارتباطی ( Address Resolution Protocol ) یا به اختصار پروتکل arp برای یافتن آدرس MAC سیستم‌های شبکه، توسط آدرس IP به کار گرفته می‌شود. Arp یکی از مهم‌ترین پروتکل‌های لایه سوم مدل OSI، یعنی لایه شبکه است که در اوایل دهه ۸۰ میلادی توسعه یافت و امروز با برخی از فناوری‌های مهم مثل IPv4، X.25، فریم رله و ATM پیاده‌سازی می‌شود.
نکته: ARP آدرس سخت افزار را که با نام آدرس MAC یا Media Access Control نیز شناخته می شود، از لیست آدرس های آی پی خود پیدا می کند.
فرض کنید قصد دارید دستگاهی را از طریق اینترنت با یک دستگاه دیگر مرتبط کنید. در چنین شرایطی وظیفه ی ARP چیست؟ آیا یک بسته ی داده را به تمامی دستگاه های شبکه پخش می کند؟
دستگاه های شبکه، header مربوط به لایه ی data link را از PDU یا protocol data unit جدا نموده و پکت (packet) را به لایه ی شبکه (لایه ی 3 مدل OSI) منتقل می کنند؛ جایی که ID شبکه مربوط به packet با آی پی مقصد تایید می شود.
در صورت تایید شدن، به منابع MAC Address مقصد پاسخ می دهد و در غیر این صورت، packet به دروازه ی شبکه می رسد و پکت را به دستگاه هایی که به آن متصل هستند، پخش می کند و ID شبکه ی آن ها را شناسایی می کند. این فرایند تا رسیدن به آخرین دستگاه شبکه ادامه پیدا می کند تا به مقصد برسد؛ در آن جا اعتبارسنجی شده و ARP نیز به نوبه ی خود با MAC Address پاسخ می دهد.
چهار نوع پروتکل Arp داریم که در ادامه این بخش با آن‌ها آشنا می‌شویم.
پروتکل شبکه ARP معکوس از یک میزبان کامپیوتری برای استخراج اطلاعات مربوط به پروتکل اینترنت خود (IPv4) از شبکه کامپیوتری استفاده می‌کند. این یک پروتکل TCP/IP است که کاربر می‌تواند به کمک آن اطلاعات آدرس IP را از یک سرور شبکه به دست آورد.
در این نوع arp، یک هاست یک درخواست arp را برای شناسایی آدرس‌های IP تکراری ارسال می‌کند. در واقع دستگاه‌های شبکه برای به‌روزرسانی جدول arp از Gratuitous ARP استفاده می‌کنند و احتیاجی به ارسال پیام درخواست ARP برای ارسال داده نیست. همچنین این پروتکل بررسی می‌کند که آیا میزبان کامپیوتر از آدرس IP اصلی خود استفاده می‌کند یا از یک آدرس IP تکراری.
چنانچه دو سیستمی که می‌خواهند با هم ارتباط برقرار کنند در یک شبکه محلی نباشند، از سرورهای پروکسی برای نگاشت آدرس‌های IP به آدرس‌های سخت‌افزاری استفاده می‌شود. یعنی شبکه دیگری با استفاده از این سرورهای پروکسی می‌تواند به درخواست‌های ARP پاسخ دهد.
پروتکل ARP وارونه، معکوس پروتکل ARP بوده و کاربرد آن یافتن آدرس IP دستگاه توسط آدرس MAC است و عمدتا در رله‌های فریم و شبکه‌های خودپرداز استفاده می‌شود.
مهم‌ترین مزیت‌های پروتکل ARP عبارت است از:
در این مقاله با پروتکل arp و جزئیات مربوط به آن آشنا شدیم و اهمیت آن برای انتقال پیام در شبکه را مرور کردیم. وظیفه ARP ترجمه آدرس‌های لایه شبکه به آدرس لایه اینترنت است و بالعکس. از آنجا که برای ارسال پیام به آدرس فیزیکی گیرنده نیاز داریم، عملا انتقال پیام بدون این پروتکل ممکن نخواهد بود.
امیدواریم مطالب فوق براتون مفید بوده باشه . همچنین در صورت داشتن هرگونه سوال میتونید با تیم پشتیبانی نوژن در ارتباط باشید.
